mèlk

Van Wiktionary

e glaeske mèlk [2]

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

mèlk v /mé̞l̥kʲ/

  1. (bieëster) de voodzaam vóch oete mèlkklere van vrouwelike zuigbieëster
  2. (bieëster) (aeteswaar) (specefiek) de [1] van 'n koe, gesjik gemaak veur mienselik verbroek
  3. (plantje) (euverdrechtelik) 'n witte vleujstóf van angere (meis plantjaardige) kómaaf, wie van soja of kokosnoot
Raod

't Waord mèlk haet gei mieëvaad; gebroek daoveur kónstruksjes wie lieter mèlk, saorte mèlk, glazer mèlk of ummere mèlk.

Aafbraeking
  • mèlk
Variaasje
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • De mèlk kaok euver: Ich zeen 't wit van dien óngerhaemb ónger dien kleier oetkómme.
  • 't Volgendj riem besteit:
    "Det is juus de mèlk," zag d'n ós taenge de koe,
    "sónger die waas ich juus zoea good wies toe."
    Det wuuert gebroek es emes anges op gróndj van waat juus e waezelik versjil is, zich neet óngersjèdj veultj van emes anges.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif mèlk
IPA /mé̞l̥kʲ/ /mé̞l̥gʲ/
dim. sjrif mèlkske mèlksken mèlkskes
IPA /mé̞l̥kskʲe/ /mé̞l̥kskʲen/ /mé̞l̥kskʲes/ /mé̞l̥kskʲez/

In anger spraoke[bewirk]

[2]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

mèlk /mé̞l̥kʲ/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van mèlke
  2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van mèlke
  3. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van mèlke
  4. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van mèlke
  5. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van mèlke
Aafbraeking
  • mèlk
Variaasje