niekketien

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

niekketien m /nikʲe̽'tí:n ~ nikʲe̽'tìn/

  1. 'n vleujbaar, verdampendje, sjerpe en vergiftigdje stóf die in tebak zitj
Raod

Lèt op! Bakkes sjrief nieketien en niketien.

Aafbraeking
  • niek-ke-tien
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif niekketien
IPA /nikʲe̽'tí:n/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif niekketien
IPA /nikʲe̽'tí:n/

In anger spraoke[bewirk]