Naar inhoud springen

oetveur

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

oetveur m /ú:tv̥ø̀:r/

  1. de verkoup aan 't boetelandj
  2. de oetgeveurdje hanjelinge (wie op 'ne kómpjoeter)
  3. det det örges oetkump (wie oet e mesjien)
Aafbraeking
  • oet-veur
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif oetveur oetveure oetveuren
IPA /ú:tv̥ø̀:r/ /ú:tv̥ø̀:rə/ /ú:tv̥ø̀:rən/
dim. sjrif oetveure oetveuren oetveures
IPA /ú:tv̥ø̀:r̥kə/ /ú:tv̥ø̀:r̥kən/ /ú:tv̥ø̀:r̥kəs/ /ú:tv̥ø̀:r̥kəz/
dat. sjrif oetveur oetveure oetveuren
IPA /ú:tv̥ø̀:r/ /ú:tv̥ø̀:rə/ /ú:tv̥ø̀:rən/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

oetveur /ú:tv̥ø̀:r/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van oetveure (in naevezats)
Aafbraeking
  • oet-veur
Variaasje
  • (in houfzats) veur oet