Naar inhoud springen

inveur

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

inveur m /ɪ́nvø̀:r/

  1. gegaeves die m'n inveurt (wie mit e kiebaord oppe kómpjoeter)
  2. de geujer die ingeveurd waere vanoet 't boetelandj
  3. de hanjeling van 't inveure
Aafbraeking
  • in-veur
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif inveur
IPA /ɪ́nvø̀:r/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif inveur
IPA /ɪ́nvø̀:r/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

[2]

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

inveur /ɪ́nvø̀:r/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van inveure
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van inveure
Aafbraeking
  • in-veur