inveur
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
inveur m /ɪ́nvø̀:r/
- gegaeves die m'n inveurt (wie mit e kiebaord oppe kómpjoeter)
- de geujer die ingeveurd waere vanoet 't boetelandj
- de hanjeling van 't inveure
- Aafbraeking
- in-veur
- Aafleijinge
- Verwantje wäörd
Verbuging[bewirk]
| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | inveur | — | ||
| IPA | /ɪ́nvø̀:r/ | — | |||
| dim. | sjrif | — | — | ||
| IPA | — | — | |||
| dat. | sjrif | inveur | — | ||
| IPA | /ɪ́nvø̀:r/ | — | |||
In anger spraoke[bewirk]
[1]
[2]
- Ieslandjs: aðflutningur(is:) m
- Nederlandjs: invoer g, import g
Wirkwaord[bewirk]
Neet-lemma[bewirk]
inveur /ɪ́nvø̀:r/
- (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van inveure
- (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van inveure
- Aafbraeking
- in-veur