paek

'nen ummer mit paek [1]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

paek m /pɛ́:kʲ/

1. e duuster, sjroeaperig matterjaal det achterblief wen me roewen aoljen of ter destilleert

   Veur gater in 'n iezere tón toe te make, kóns se good paek broeke.

2. (euverdrechtelik) (aeteswaar) hieël strange, zwarte kóffe

   Bah, wie e deil de kóffe zitj, det is richtige paek.

   Dae paek waas toe zits is pensentirger.

Aafbraeking

• paek

Aafleijinge

• paekaove, paekduuster, paekzwart

Verwantje wäörd

• pech

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	paek		—
	IPA	/pɛ́:kʲ/	/pɛ́:gʲ/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	paek		—
	IPA	/pɛ́:kʲ/	/pɛ́:gʲ/	—

In anger spraoke

[1]

• Fins: piki
• Frans: poix v
• Ingels: pitch
• Nederlandjs: pek ó of m
• Pruus: Pech ó
• Spaans: pez^(es:) v
• Zweeds: beck ó