pepietter

Van Wiktionary

'ne pepietter

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

pepietter m /pə'piter/

  1. (meziek) 'ne stäönder wo me de blaedjes mitte noeate van blaadmeziek opzitj
Raod

Lèt op! Bakkes sjrief pepiter.

Variaasje
Aafbraeking
  • pe-piet-ter
Verwantje wäörd
Zagswies
  • de pepietter inein/oeterein vaje
    Doe mós wete wiets se-n 'ne pepietter tegooj oeterein kans vaje.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif pepietter pepietters
IPA /pə'piter/ /pə'piter̥s/ /pə'piterz/
dim. sjrif pepietterke pepietterken pepietterkes
IPA /pə'piter̥kʲe/ /pə'piter̥kʲen/ /pə'piter̥kʲes/ /pə'piter̥kʲez/
dat. sjrif pepietter pepietters
IPA /pə'piter/ /pə'piter̥s/ /pə'piterz/

In anger spraoke[bewirk]