pepietter

'ne pepietter

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

pepietter m /pə'piter/

1. (meziek) 'ne stäönder wo me de blaedjes mitte noeate van blaadmeziek opzitj

Raod

Lèt op! Bakkes sjrief pepiter.

Variaasje

• pepieter

Aafbraeking

• pe-piet-ter

Verwantje wäörd

• sjieër, stäönder

Zagswies

• de pepietter inein/oeterein vaje

  Doe mós wete wiets se-n 'ne pepietter tegooj oeterein kans vaje.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	pepietter		pepietters
	IPA	/pə'piter/		/pə'piter̥s/	/pə'piterz/
dim.	sjrif	pepietterke	pepietterken	pepietterkes
	IPA	/pə'piter̥kʲe/	/pə'piter̥kʲen/	/pə'piter̥kʲes/	/pə'piter̥kʲez/
dat.	sjrif	pepietter		pepietters
	IPA	/pə'piter/		/pə'piter̥s/	/pə'piterz/

In anger spraoke

• Frans: pupitre m
• Ingels: music stand
• Nederlandjs: muziekstandaard g, muzieklessenaar g, pupiter g
• Pruus: Notenständer m, Notenpult ó
• Spaans: atril m
• Zweeds: notställ ó