Naar inhoud springen

planke

Van Wiktionary

'n planke floer

Mofers

[bewirk]

Bieveugelik naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

planke /pl̥áŋ̊kə/

  1. gemaak van plenk
Aafbraeking
  • plan-ke
Variaasje
Verwantje wäörd
Samestèlling
Zagswies
  • Aaj hoezer höbbe nag van die fijn planke floere; die veule zich e stök wermer aan es die van cement.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif planke planken planke planken planke planken planke planken planke planken planke planken
IPA /pl̥áŋ̊kə/ /pl̥áŋ̊kən/ /pl̥áŋ̊kə/ /pl̥áŋ̊kən/ /pl̥áŋ̊kə/ /pl̥áŋ̊kən/ /pl̥áŋ̊kə/ /pl̥áŋ̊kən/ /pl̥áŋ̊kə/ /pl̥áŋ̊kən/ /pl̥áŋ̊kə/ /pl̥áŋ̊kən/
partitief sjrif
IPA
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif
IPA
Raod

Wie bie alle stóffelike bieveugelike naamwäörd kump de predikatieve vorm neet zoea dök veur. In dees vel kaltj me lever van (gemaak) mit plenk.

Bakkes zaet det dit waord ouch adverbiaal gebroek wuuert, meh det liek hieël ónwersjienlik.