Naar inhoud springen

prieskaertje

Van Wiktionary

e prieskaertje [1] sónger pries

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

prieskaertje ó /pr̥í:skʲɛ́:r̥ce/

  1. e stökske pepier of 'ne stikker worop me kan aaflaeze wie duur get is
  2. (synoniem) (euverdrechtelik) anger waord veur köste
    Die höbben 'n fout gemaak inne bookhajing; dao zal waal e duchtig prieskaertjen aan vas hange!
Aafbraeking
  • pries-kaert-je
Samestèlling
Zagswies
  • Op die prieskaertjes mós se de siefers groeat zitte.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif prieskaertje prieskaertjen prieskaertjes
IPA /pr̥í:skʲɛ́:r̥ce/ /pr̥í:skʲɛ́:r̥cen/ /pr̥í:skʲɛ́:r̥ces/ /pr̥í:skʲɛ́:r̥cez/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif prieskaertje prieskaertjen prieskaertjes
IPA /pr̥í:skʲɛ́:r̥ce/ /pr̥í:skʲɛ́:r̥cen/ /pr̥í:skʲɛ́:r̥ces/ /pr̥í:skʲɛ́:r̥cez/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]