Naar inhoud springen

proklemaasje

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

proklemaasje v /prókl̥ə'má:ʃə/

  1. 'n bekindjmaking aan 't pebliek van 'n groeate gebeurtenis wobie 'n verangering aangekóndig wuuert (wie van 'nen hieërser of 'n regering)
Aafbraeking
  • pro-kle-maa-sje
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif proklemaasje proklemaasjen proklemaasjes
IPA /prókl̥ə'má:ʃə/ /prókl̥ə'má:ʃən/ /prókl̥ə'má:ʃəs/ /prókl̥ə'má:ʃəz/
dim. sjrif
IPA

In anger spraoke

[bewirk]