Naar inhoud springen

pui

Van Wiktionary

e deil puie

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

pui v /pø̀i̯/

  1. (boewkónde) 't ungelste deil van 'ne veurgevel, veural dao wo 't aafwiek vanne res vanne gevel
    Huib haet zich 'n nuuj pui laote zitten ane kefee; ich haw mich dao drek 'n sjuufdeur in gezatj.
Aafbraeking
  • pui
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif pui puie puien
IPA /pø̀i̯/ /pø̀je/ /pø̀jen/
dim. sjrif puike puiken puikes
IPA /pø̀i̯kʲe/ /pø̀i̯kʲen/ /pø̀i̯kʲes/ /pø̀i̯kʲez/

In anger spraoke

[bewirk]
  • Nederlandjs: pui g