Naar inhoud springen

rösplaats

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

rösplaats v (Nederlands: rustplaats)

Verbuging

rösplaatse, rösplaetske


Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

rösplaats v /rœspl̥à:ts/

  1. 'n plaats wo me zich kan röste
Aafbraeking
  • rös-plaats
Samestèlling
Zagswies
  • de lèste rösplaats: 't graaf van 'nen doeaje

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif rösplaats rösplaatse rösplaatsen
IPA /rœspl̥à:ts/ /rœspl̥à:dz/ /rœspl̥à:tsə/ /rœspl̥à:tsən/
dim. sjrif rösplaetske rösplaetsken rösplaetskes
IPA /rœspl̥ɛ̀:tskʲe/ /rœspl̥ɛ̀:tskʲen/ /rœspl̥ɛ̀:tskʲes/ /rœspl̥ɛ̀:tskʲez/

In anger spraoke

[bewirk]
bewirk