Naar inhoud springen

raar

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Bieveugelik naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

raar /rà:r/

  1. min in aantal of wieväölheid besjikbaar
    Innen oorlog waas zeip raar.
  2. verhajingsgewies min in aantal of wieväölheid
  3. (synoniem) anger waord veur vraemb
Aafbraeking
  • raar
Aafleijinge
Synoniem
Zagswies
  • Oos Livvenhieër haet raar kosgengers: Dao bestaon apaarte luuj.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif rare raren raar raar raar raar raart
IPA /rà:rə/ /rà:rən/ /rà:r/ /rà:r/ /rà:r/ /rà:r/ /rà:r̥t/ /rà:rd/
kómparatief sjrif raardere raarderen raarder raarder raarder raarder raardert
IPA /rá:rdərə/ /rá:rdərən/ /rá:rdər/ /rá:rdər/ /rá:rdər/ /rá:rdər/ /rá:rdər̥t/ /rá:rdərd/
superlatief sjrif raarste raarsten raarste raarste raarste raarste raarste
IPA /rà:r̥stə/ /rà:r̥stən/ /rà:r̥stə/ /rà:r̥stə/ /rà:r̥stə/ /rà:r̥stə/ /rà:r̥stə/
partitief sjrif raars
IPA /rà:r̥s/ /rà:rz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) raars (toe) (wie) raartj (geer)
IPA /wì: rà:r̥s tú:/ /wì: rà:r̥c ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif (wie) raarders (toe) (wie) raardertj (geer)
IPA /wì: rá:rdər̥s tú:/ /wì: rá:rdər̥c ʝ̊é:r/
Raod

't Liek d'rop det ouch de superlatief versjuuf nao de sleiptoean: "raa\rste" > "raa~rste".

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

[2]

Biewaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

raar /rà:r/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • raar

Verbuging

[bewirk]
adverbiaal
radikaal liaison
positief sjrif raar
IPA /rà:r/
kómparatief sjrif raarder
IPA /rá:rdər/
superlatief sjrif raarste
IPA /rà:r̥stə/