ransoen

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

ransoen ó /rán̥'sú:n/

  1. 'n bepirkdje porsie (veural gezag van aeteswaar) per persoean
  2. (euverdrechtelik) aeteswaar die me zich mitnump es m'n op reis geit
    Höbs se zat ransoen bie dich veure ganse waek?
Aafbraeking
  • ran-soen
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • op rantsoen gaon/mótte: minder gaon/mótten aete

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif ransoen ransoene ransoenen
IPA /rán̥'sú:n/ /rán̥'sú:nə/ /rán̥'sú:nən/
dim. sjrif ransuunke ransuunken ransuunkes
IPA /rán̥'sʉ̜́:n̥kə/ /rán̥'sʉ̜́:n̥kən/ /rán̥'sʉ̜́:n̥kəs/ /rán̥'sʉ̜́:n̥kəz/
dat. sjrif ransoen ransoene ransoenen
IPA /rán̥'sú:n/ /rán̥'sú:nə/ /rán̥'sú:nən/

In anger spraoke[bewirk]

[1]