Naar inhoud springen

ratel

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

ratel m /rá:təl/

  1. (meziek) 'n eiveljig meziekinsterment det klank guuef doordet bie 't róndjslingeren e tandjraad ederskieër e letjen ewegdrök en trögk lieëtj valle
Aafbraeking
  • ra-tel
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif ratel ratele ratelen
IPA /rá:təl/ /rá:tə̽lə/ /rá:tə̽lən/
dim. sjrif raetelke raetelken raetelkes
IPA /rɛ́:te̽l̥kʲe/ /rɛ́:te̽l̥kʲen/ /rɛ́:te̽l̥kʲes/ /rɛ́:te̽l̥kʲez/
dat. sjrif ratel ratele ratelen
IPA /rá:təl/ /rá:tə̽lə/ /rá:tə̽lən/

In anger spraoke

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

ratel /rá:təl/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van ratele
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van ratele
Aafbraeking
  • ra-tel