ridder

'ne ridder

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

ridder m /rɪder/

1. 'ne krieger te paerd oete middelieëwe

Aafbraeking

• rid-der

Aafleijinge

• ridderlik, riddersjap

Verwantje wäörd

• ritter

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	ridder		ridders
	IPA	/rɪder/		/rɪder̥s/	/rɪderz/
dim.	sjrif	ridderke	ridderken	ridderkes
	IPA	/rɪde̽r̥kʲe/	/rɪde̽r̥kʲen/	/rɪde̽r̥kʲes/	/rɪde̽r̥kʲez/
dat.	sjrif	ridder		ridders
	IPA	/rɪder/		/rɪder̥s/	/rɪderz/

In anger spraoke

Frans: chevalier m Hebrieëws: אביר(he:) m Ieslandjs: riddari m Ingels: knight(en:) Japans: 騎士(ja:)

Nederlandjs: ridder m Pruus: Ritter m Sjinees: 俠(zh:) Spaans: caballero m Zweeds: riddare g