Naar inhoud springen

riem

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

riem ó /rì:m/

  1. e vers wobie 'ne regel oetgeit op e waord det kwa klank liek op 't lèste waord van 'nen angere regel
  2. (euverdrechtelik) de eigesjap van 't riemendj zeen van twieë wäörd of van 'n teks
    De wäörd "kaad" en "paad" zeen riem vanein.
Aafbraeking
  • riem
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • 't riem vinje: op e riemendj waord kómme
    Me zaet det me neet 't riem kan vinjen op 't nederlandjs waord "twaalf".

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif riem riem
IPA /rì:m/ /rì:m/
dim. sjrif riemke riemken riemkes
IPA /rì:m̥kʲe/ /rì:m̥kʲen/ /rì:m̥kʲes/ /rì:m̥kʲez/
dat. sjrif riem riem
IPA /rì:m/ /rì:m/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

riem oppe buim

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

riem m /rí:m/

  1. bevraore daw, kristalvörmige neerslaag aan plantjen inne vorm van ies
Aafbraeking
  • riem
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif riem
IPA /rí:m/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif riem
IPA /rí:m/

In anger spraoke

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

riem /rì:m/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van riem
Aafbraeking
  • riem