rietje
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
rietje ó /rice/
- 'n hulpmiddel (meis van plestiek) inne vorm van e dun buuske wodoor me 'n vlujstóf kan opzuge, veur zich get te drinke
- Doe bös gek. Doe kóns toch gei beer drinke door e rietje?
- Aafbraeking
- riet-je
- Verwantje wäörd
Verbuging[bewirk]
| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | rietje | rietjen | rietjes | |
| IPA | /rice/ | /ricen/ | /rices/ | /ricez/ | |
| dim. | sjrif | — | — | ||
| IPA | — | — | |||
| dat. | sjrif | rietje | rietjen | rietjes | |
| IPA | /rice/ | /ricen/ | /rices/ | /ricez/ | |
In anger spraoke[bewirk]
- Fins: pilli
- Frans: paille v, chalumeau m
- Ingels: drinking straw
- Luuksembörgs: Stréihallem m, Chalumeau m
- Nederlandjs: pijpenstrootje ó, rietje ó
- Pruus: Trinkhalm m, Strohhalm m
- Spaans: pajilla v, pajita v
- Zweeds: sugrör ó