Naar inhoud springen

rin

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

rin v /rɪ̀n/

  1. e geulke det raengewater in zandj maak
  2. 'ne gank óngere gróndj, gegrave door 'ne mol
  3. (synoniem) anger waord veur nagelsrin (rendje hoed óm 'ne nagel)
Aafbraeking
  • rin
Synoniem
Aafleijinge

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif rin rinnerinnen
IPA /rɪ̀n/ /rɪ́ne//rɪ́nen/
dim. sjrif rinkerinken rinkes
IPA /rɪ̀n̥kʲe//rɪ̀n̥kʲen/ /rɪ̀n̥kʲes//rɪ̀n̥kʲez/

In anger spraoke

[bewirk]

[2]

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

rin /rɪ̀n/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van rinne
Aafbraeking
  • rin

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

rin /rɪ́n/

  1. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van rinne
Aafbraeking
  • rin