Naar inhoud springen

rin

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

rin v /rɪ̀n/

  1. e geulke det raengewater in zandj maak
  2. 'ne gank óngere gróndj, gegrave door 'ne mol
  3. (synoniem) anger waord veur nagelsrin (rendje hoed óm 'ne nagel)
  4. (synoniem) (ajerwèts) anger waord veur spleetnagel
Aafbraeking
  • rin
Synoniem
Aafleijinge

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif rin rinnerinnen
IPA /rɪ̀n/ /rɪ́ne//rɪ́nen/
dim. sjrif rinkerinken rinkes
IPA /rɪ̀n̥kʲe//rɪ̀n̥kʲen/ /rɪ̀n̥kʲes//rɪ̀n̥kʲez/

In anger spraoke

[bewirk]

[2]

bewirk

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

rin /rɪ̀n/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van rinne
Aafbraeking
  • rin

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

rin /rɪ́n/

  1. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van rinne
Aafbraeking
  • rin