Naar inhoud springen

roete

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Bieveugelik naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

roete /rú:tə/

  1. ein vanne veer kaartsaorte: ♦
  2. veurzeen van e petroean mit ruutjes, gewaeve mit e petroean van zichbaar rechheuk
    Dae Frank haet ummer e roete bluusken aan.
Aafbraeking
  • roe-te
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif roete roeten roete roeten roete roeten roete roeten roete roeten roete roeten
IPA /rú:tə/ /rú:tən/ /rú:tə/ /rú:tən/ /rú:tə/ /rú:tən/ /rú:tə/ /rú:tən/ /rú:tə/ /rú:tən/ /rú:tə/ /rú:tən/
partitief sjrif
IPA
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif
IPA
Raod

Wie bie alle stóffelike bieveugelike naamwäörd kump de predikatieve vorm neet zoea dök veur.

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

[2]

bewirk


Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

roet /rú:tə/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van roet
Aafbraeking
  • roe-te