Naar inhoud springen

roet

Van Wiktionary

'n roet [1]
roete [2]

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

roet v /rú:t/

  1. (boewkónde) 'n glaasplaat die gèn water en lóch doorlieëtj, meh waal leech, en deentj es aafsloeting van 'n vinster
  2. 'ne veerhook wovan de ziejkantje geliek zeen
Aafbraeking
  • roet
Net get anges gesjreve
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif roet roete roeten
IPA /rú:t/ /rú:d/ /rú:tə/ /rú:tən/
dim. sjrif ruutje ruutjen ruutjes
IPA /rʉ̜́:cə/ /rʉ̜́:cən/ /rʉ̜́:cəs/ /rʉ̜́:cəz/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

[2]