ruf

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

ruf m /røf/

  1. (synoniem) anger waord veur drieët
  2. (synoniem) anger waord veur stank
    Bao, waat hingk hie 'ne ruf in die kamer!
Aafbraeking
  • ruf
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif ruf rufte ruften
IPA /røf/ /røv/ /røftə/ /røftən/
dim. sjrif rufke rufken rufkes
IPA /røfkə/ /røfkən/ /røfkəs/ /røfkəz/
dat. sjrif ruf rufte ruften
IPA /røf/ /røv/ /røftə/ /røftən/

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

ruf /røf/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van rufte
  2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van rufte
  3. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van rufte
  4. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van rufte
  5. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van rufte
Aafbraeking
  • ruf
Variaasje