Naar inhoud springen

ruiver

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

ruiver m /rœ̀i̯ver/ (?) > /rœ́i̯ver/

  1. emes dae mit geweldj spöller van anger luuj staeltj
Aafbraeking
  • rui-ver
Aafleijinge
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif ruiver ruivers
IPA /rœ́i̯ver/ /rœ́i̯ver̥s/ /rœ́i̯verz/
dim. sjrif ruiverke ruiverken ruiverkes
IPA /rœ́i̯ve̽r̥kʲe/ /rœ́i̯ve̽r̥kʲen/ /rœ́i̯ve̽r̥kʲes/ /rœ́i̯ve̽r̥kʲez/
dat. sjrif ruiver ruivers
IPA /rœ́i̯ver/ /rœ́i̯ver̥s/ /rœ́i̯verz/

In anger spraoke

[bewirk]


Eigenaam

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

de Ruiver v (?) /rœ́i̯ver/

  1. (plaatsnaam) e dörp in Limbörg
Raod

Wie alle eigename sjrieve v'r "Ruiver" mit 'n houflètter.

Aafbraeking
  • Rui-ver
Zagswies
  • oppe Ruiver

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif Ruiver
IPA /rœ́i̯ver/
dim. sjrif
IPA

In anger spraoke

[bewirk]