Naar inhoud springen

seradel

Van Wiktionary

seradel

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

seradel ó /sə'rá:dəl/

  1. (plantje) Ornithopus sativus: 'n eijäörige plantj die vreuger mit 't kaore mit gemejdj woort es greunbemèsting en es vieëvoor
Raod

't Waord seradel haet gei mieëvaad; gebroek daoveur kónstruksjes wie plantje seradel.

Aafbraeking
  • se-ra-del
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif seradel
IPA /sə'rá:dəl/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif seradel
IPA /sə'rá:dəl/

In anger spraoke

[bewirk]