sjakel

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

sjakel m /ʃá:kəl/

  1. 'ne metale rink waat 'n óngerdeil vörmp van 'n kitting
  2. (euverdrechtelik) 'n verbinjing tössen e deil versjienselen of óngerdeile (gezag van luuj en dinger)
  3. (synoniem) anger waord veur sjakelbak
Aafbraeking
  • sja-kel
Aafleijinge

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif sjakel sjakele sjakelen
IPA /ʃá:kəl/ /ʃá:kə̽lə/ /ʃá:kə̽lən/
dim. sjrif sjaekelke sjaekelken sjaekelkes
IPA /ʃɛ́:ke̽l̥kʲe/ /ʃɛ́:ke̽l̥kʲen/ /ʃɛ́:ke̽l̥kʲes/ /ʃɛ́:ke̽l̥kʲez/
dat. sjrif sjakel sjakele sjakelen
IPA /ʃá:kəl/ /ʃá:kə̽lə/ /ʃá:kə̽lən/
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif sjakel sjakels
IPA /ʃá:kəl/ /ʃá:kəl̥s/ /ʃá:kəlz/
dim. sjrif sjaekelke sjaekelken sjaekelkes
IPA /ʃɛ́:ke̽l̥kʲe/ /ʃɛ́:ke̽l̥kʲen/ /ʃɛ́:ke̽l̥kʲes/ /ʃɛ́:ke̽l̥kʲez/
dat. sjrif sjakel sjakels
IPA /ʃá:kəl/ /ʃá:kəl̥s/ /ʃá:kəlz/

In anger spraoke[bewirk]

[2]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

sjakel /ʃá:kəl/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van sjakele
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van sjakele
Aafbraeking
  • sja-kel