sjattig

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

sjattig /ʃatɪç/

  1. aantrèkkelik of plezerig op 'n jeugdige, sierlike, eigenaardige of blieje meneer of door ónsjoud, wie van klein kiendjes en klein, wöllige bieësjkes
Aafbraeking
  • sjat-tig
Aafleijinge
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif sjattige sjattigen sjattige sjattig sjattige sjattig sjattig
IPA /ʃatɪʝe/ /ʃatɪʝen/ /ʃatɪʝe/ /ʃatɪç/ /ʃatɪʝ/ /ʃatɪʝe/ /ʃatɪç/ /ʃatɪʝ/ /ʃatɪç/ /ʃatɪʝ/
kómparatief sjrif sjattigere sjattigeren sjattiger sjattiger sjattiger sjattiger sjattigert
IPA /ʃatɪʝərə/ /ʃatɪʝərən/ /ʃatɪʝər/ /ʃatɪʝər/ /ʃatɪʝər/ /ʃatɪʝər/ /ʃatɪʝər̥t/ /ʃatɪʝərd/
superlatief sjrif sjattigste sjattigsten sjattigste sjattigste sjattigste sjattigste sjattigste
IPA /ʃatɪçste/ /ʃatɪçsten/ /ʃatɪçste/ /ʃatɪçste/ /ʃatɪçste/ /ʃatɪçste/ /ʃatɪçste/
partitief sjrif sjattigs
IPA /ʃatɪçs/ /ʃatɪʝz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) sjattigs (toe) (wie) sjattig (geer)
IPA /wì: ʃatɪçs tú:/ /wì: ʃatɪç ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif (wie) sjattigers (toe) (wie) sjattigertj (geer)
IPA /wì: ʃatɪʝər̥s tú:/ /wì: ʃatɪʝər̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke[bewirk]

Biewaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

sjattig /ʃatɪç/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • sjat-tig

Verbuging[bewirk]

adverbiaal
radikaal liaison
positief sjrif sjattig
IPA /ʃatɪç/ /ʃatɪʝ/
kómparatief sjrif sjattiger
IPA /ʃatɪɣər/
superlatief sjrif sjattigste
IPA /ʃatɪçste/