sjebleer

Van Wiktionary

de Hèlge Maag mit e sjebleer [1] aan
e sjebleer [2]
e sjebleer [3]

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

sjebleer ó /ʃə'blè:r/

  1. (kirk) e katteliek teiken van toewiejing, bestäöndje oet twieë gewiedje lepkes aan broen stóf die verbónje zeen mit twieë lintjes, wovan eint oppe bors hingk en eint oppe rögk, zowie gedrage door kloeasterlinge
  2. (kirk) 't [1] zowie gedrage dore gewuuen luuj, bestäöndje oet ei klei lepke (van zoeaget 3×5 cm), vas gezatj of genejdj op 't liefken of 't óngerhaemb; later vervange dore sjebleermedaalje
  3. (synoniem) anger waord veur sjebleermedaalje
Aafbraeking
  • sje-bleer
Variaasje
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • 't Sjebleer mós de luuj besjerme taenge slechten invlood op 't lief.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif sjebleer sjeblere sjebleren
IPA /ʃə'blè:r/ /ʃə'blè:re/ /ʃə'blè:ren/
dim. sjrif sjebleerke sjebleerken sjebleerkes
IPA /ʃə'blè:r̥kʲe/ /ʃə'blè:r̥kʲen/ /ʃə'blè:r̥kʲes/ /ʃə'blè:r̥kʲez/
dat. sjrif sjebleer sjeblere sjebleren
IPA /ʃə'blè:r/ /ʃə'blè:re/ /ʃə'blè:ren/

In anger spraoke[bewirk]

[1]