sjertel

Van Wiktionary

veer sjertellen aan e sjertelliefke

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

sjertel m /ʃər̥'tæ̀l/

  1. (kleier) 'ne bandj waat me vas maak aan e kleierstök veure haoze mit op te haje
    Sjertelle veurkómme det vrouwlje de haozen aafzakke.
Aafbraeking
  • sjer-tel
Synoniem
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif sjertel sjertelle sjertellen
IPA /ʃər̥'tæ̀l/ /ʃər̥'tǽle/ /ʃər̥'tǽlen/
dim. sjrif sjertelke sjertelken sjertelkes
IPA /ʃər̥'tæ̀l̥kʲe/ /ʃər̥'tæ̀l̥kʲen/ /ʃər̥'tæ̀l̥kʲes/ /ʃər̥'tæ̀l̥kʲez/
dat. sjrif sjertel sjertelle sjertellen
IPA /ʃər̥'tæ̀l/ /ʃər̥'tǽle/ /ʃər̥'tǽlen/

In anger spraoke[bewirk]