sjet
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
sjet m /ʃæt/
- (kómpjoeters) e pergram op 't internèt womit m'n óngerling teksberichte kan oetwèssele
- (euverdrechtelik) de hanjeling van 't oetveure van 'ne [1] mit emes
- Aafbraeking
- sjet
- Aafleijinge
- Kómaaf
- Oet 't Ingels: chat.
Verbuging[bewirk]
| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | sjet | sjette | sjetten | |
| IPA | /ʃæt/ | /ʃæd/ | /ʃæte/ | /ʃæten/ | |
| dim. | sjrif | sjetje | sjetjen | sjetjes | |
| IPA | /ʃæce/ | /ʃæcen/ | /ʃæces/ | /ʃæcez/ | |
| dat. | sjrif | sjet | sjette | sjetten | |
| IPA | /ʃæt/ | /ʃæd/ | /ʃæte/ | /ʃæten/ | |
In anger spraoke[bewirk]
[1]
Wirkwaord[bewirk]
Neet-lemma[bewirk]
sjet /ʃæt/
- (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van sjette
- (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van sjette
- Aafbraeking
- sjet