sjikking

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

sjikking v /ʃɪkʲɪŋ/

  1. 'n aafspraok wobie de betrochdje pertieje get ingaeve veur toet 'nen oetbinjel te kómme dae veur ederein aan te nummen is
  2. (rechsspraok) 'n vasstèlling wobie pertiejen aafspraeken aaf te zeen van 'n rechszaak, döks mit 'n bemiddeling
Aafbraeking
  • sjik-king
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif sjikking sjikkinge sjikkingen
IPA /ʃɪkʲɪŋ/ /ʃɪkʲɪŋe/ /ʃɪkʲɪŋen/
dim. sjrif sjikkingske sjikkingsken sjikkingskes
IPA /ʃɪkʲɪ̽ŋ̊skʲe/ /ʃɪkʲɪ̽ŋ̊skʲen/ /ʃɪkʲɪ̽ŋ̊skʲes/ /ʃɪkʲɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

[2]