Naar inhoud springen

sjikke

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

sjikke /ʃɪkʲe/

  1. (euvergenkelik) emes örges haer doon gaon
    Sjik mich dae Wim 'ns.
    De lieërer sjikdje dae misseling drek heim wie d'r zie werk neet gedaon haw.
  2. (euvergenkelik) daoveur zeen det get oppe bestumming aankump
    Ich höb mam 'ne breef gesjik mitte Kersmis.
  3. (óneuvergenkelik) (reflexief) zich mit (get van) taengezin aanpassen ane ómstenjigheje
  4. (euvergenkelik) get tegooj make, zörge det get in orde kump
  5. (euvergenkelik) (ónpersuuenlik) goed oetkómme
    Sjik 't uch es v'r óm middig kómme?
  6. (euvergenkelik) op 'n aantrèkkelike meneer veur 't oug neerzitte
    Kies wie sjoean die blome gesjik zeen!
Raod

Allewiel wuuert dit waord door jóngere döks vervange door "sture".

Aafbraeking
  • sjik-ke
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • emes van hot nao haar sjikke: emes van die ein nao die anger ónbestumdje plaats sjikke
  • Es se-n euver t'r duvel kals, dan kump t'r of hae sjik zien baoj: Es se euver emes 'nt kalle bös, kump dae miens of 'ne vertaengewuuerdiger van dem ónverhöds liefelik aan.

Verveuging

[bewirk]
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif sjik sjiks sjik sjikke sjikken sjik sjikke sjikken sjikkendj
IPA /ʃɪkʲ/ /ʃɪgʲ/ /ʃɪks/ /ʃɪgz/ /ʃɪkʲ/ /ʃɪgʲ/ /ʃɪkʲe/ /ʃɪkʲen/ /ʃɪkʲ/ /ʃɪgʲ/ /ʃɪkʲe/ /ʃɪkʲen/ /ʃɪkʲeɲɟ/
vergangen tied sjrif sjikdje sjikdjen sjikdjes sjikdje sjikdjen sjikdje sjikdjen sjikdje sjikdjen sjikdje sjikdjen gesjik
IPA /ʃɪgɟe/ /ʃɪgɟen/ /ʃɪgɟes/ /ʃɪgɟez/ /ʃɪgɟe/ /ʃɪgɟen/ /ʃɪgɟe/ /ʃɪgɟen/ /ʃɪgɟe/ /ʃɪgɟen/ /ʃɪgɟe/ /ʃɪgɟen/ /ɣə'ʃɪkʲ/ /ɣə'ʃɪgʲ/
gebi-jjendje wies sjrif sjik! sjikke-v'r sjiktj!
sjik!
IPA /ʃɪkʲ/ /ʃɪgʲ/ /ʃɪkʲever/ /ʃɪkc/
/ʃɪkʲ/
/ʃɪgɟ/
/ʃɪgʲ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif sjikke sjikken gesjik ó sjikke sjikken sjikkentaere sjikkentaeren gesjikke gesjikken
IPA /ʃɪkʲe/ /ʃɪkʲen/ /ɣə'ʃɪkʲ/ /ɣə'ʃɪgʲ/ /ʃɪkʲe/ /ʃɪkʲen/ /ʃɪkʲen̥'tɛ̀:re/ /ʃɪkʲen̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'ʃɪkʲe/ /ɣə'ʃɪkʲen/

In anger spraoke

[bewirk]

[2]

[5]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

sjikke ó /ʃɪkʲe/

  1. (gerundium) gerundium II van sjikke
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • sjik-ke

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif sjikke sjikken
IPA /ʃɪkʲe/ /ʃɪkʲen/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif sjikke sjikken
IPA /ʃɪkʲe/ /ʃɪkʲen/


In anger spraoke

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

sjikke /ʃɪkʲe/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van sjikke
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van sjikke
Aafbraeking
  • sjik-ke