wegsjikke

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich sjik get weg mer ich sjik get weg det ich get wegsjik ich höb get weggesjik
IPA /ɪç ʃɪkʲ çæt 'wæç/ /mær‿ɪ̽ç ʃɪkʲ çæt 'wæç/ /dæd‿ɪ̽ç çæt 'wæçʃɪkʲ/ /ɪç‿œ̽b̥ çæt wæɣ̊əʃɪkʲ/

wegsjikke /wæçʃɪkʲe/

  1. (euvergenkelik) emes dae gekómmen is aafwiezen en vraogen eweg te gaon
  2. (euvergenkelik) e veurwerp, 'ne breef of e besjeid mitte pos of d'n e-mail nao d'n óntvenger laote bringe
  3. (synoniem) anger waord veur óntslaon
Raod

Bie de sjeibaar vörm wuuert "weg" dökker vervange door "eweg".

Aafbraeking
  • weg-sjik-ke
Variaasje
Synoniem
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verveuging[bewirk]

(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif wegsjik wegsjiks wegsjik wegsjikke wegsjikken wegsjik wegsjikke wegsjikken wegsjikkendj
IPA /wæçʃɪkʲ/ /wæçʃɪgʲ/ /wæçʃɪks/ /wæçʃɪgz/ /wæçʃɪkʲ/ /wæçʃɪgʲ/ /wæçʃɪkʲe/ /wæçʃɪkʲen/ /wæçʃɪkʲ/ /wæçʃɪgʲ/ /wæçʃɪkʲe/ /wæçʃɪkʲen/ /wæçʃɪkʲeɲɟ/
vergangen tied sjrif wegsjikdje wegsjikdjen wegsjikdjes wegsjikdje wegsjikdjen wegsjikdje wegsjikdjen wegsjikdje wegsjikdjen wegsjikdje wegsjikdjen weggesjik
IPA /wæçʃɪgɟe/ /wæçʃɪgɟen/ /wæçʃɪgɟes/ /wæçʃɪgɟez/ /wæçʃɪgɟe/ /wæçʃɪgɟen/ /wæçʃɪgɟe/ /wæçʃɪgɟen/ /wæçʃɪgɟe/ /wæçʃɪgɟen/ /wæçʃɪgɟe/ /wæçʃɪgɟen/ /wæɣ̊əʃɪkʲ/ /wæɣ̊əʃɪgʲ/
gebi-jjendje wies sjrif sjik weg! sjikke-v'r weg sjiktj weg!
sjik weg!
IPA /ʃɪkʲ wæç/ /ʃɪkʲ wæʝ/ /ʃɪkʲever wæç/ /ʃɪkʲever wæʝ/ /ʃɪkʲc wæç/
/ʃɪkʲ wæç/
/ʃɪkʲc wæʝ/
/ʃɪkʲ wæʝ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif wegsjikke wegsjikken weggesjik ó wegsjikke wegsjikken wegsjikkentaere wegsjikkentaeren weggesjikke weggesjikken
IPA /wæçʃɪkʲe/ /wæçʃɪkʲen/ /wæɣ̊əʃɪkʲ/ /wæɣ̊əʃɪgʲ/ /wæçʃɪkʲe/ /wæçʃɪkʲen/ /wæçʃɪkʲen̥'tɛ̀:re/ /wæçʃɪkʲen̥'tɛ̀:ren/ /wæɣ̊əʃɪkʲe/ /wæɣ̊əʃɪkʲen/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

wegsjikke ó /wæçʃɪkʲe/

  1. (gerundium) gerundium II van wegsjikke
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • weg-sjik-ke

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif wegsjikke wegsjikken
IPA /wæçʃɪkʲe/ /wæçʃɪkʲen/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif wegsjikke wegsjikken
IPA /wæçʃɪkʲe/ /wæçʃɪkʲen/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

wegsjikke /wæçʃɪkʲe/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van wegsjikke
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van wegsjikke
Aafbraeking
  • weg-sjik-ke