Naar inhoud springen

sjouw

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

sjouw v /ʃɒ̀u̯/

  1. 't ungelste deil vanne sjaorstein vanne stoof, 't fernuus of d'n haard binnen 't hoes, meis aafgemaak mit metselwerk
Aafbraeking
  • sjouw
Net get anges gesjreve
Synonieme
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • Sinterklaos riedj ane sjouw: Sinterklaos zitj inne nach van 5 op 6 dieëtsember zien pekskes ane sjouw.
  • Langs de sjouw van 't fernuus hónge vreuger vlange.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif sjouw sjouwe sjouwen
IPA /ʃɒ̀u̯/ /ʃɒ̀wə/ /ʃɒ̀wən/
dim. sjrif sjuike sjuiken sjuikes
IPA /ʃœ̀i̯kʲe/ /ʃœ̀i̯kʲen/ /ʃœ̀i̯kʲes/ /ʃœ̀i̯kʲez/
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif sjouw sjouwe sjouwen
IPA /ʃɒ̀u̯/ /ʃɒ̀wə/ /ʃɒ̀wən/
dim. sjrif sjuiwke sjuiwken sjuiwkes
IPA /ʃœ̀i̯u̯kʲe/ /ʃœ̀i̯u̯kʲen/ /ʃœ̀i̯u̯kʲes/ /ʃœ̀i̯u̯kʲez/
Raod

De vorm "sjuiwke" is nujer es "sjuike".

In anger spraoke

[bewirk]