smerig

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

smerig /sm̥é:rɪç/

  1. hieël erg vies, hieël erg nöt
  2. (synoniem) anger waord veur gemein
Raod

Dit waord wuuert neet gebroek veur 'nen ónaangename smaak.

Aafbraeking
  • sme-rig
Synoniem
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif smerige smerigen smerige smerig smerige smerig smerig
IPA /sm̥é:rɪʝe/ /sm̥é:rɪʝen/ /sm̥é:rɪʝe/ /sm̥é:rɪç/ /sm̥é:rɪʝ/ /sm̥é:rɪʝe/ /sm̥é:rɪç/ /sm̥é:rɪʝ/ /sm̥é:rɪç/ /sm̥é:rɪʝ/
kómparatief sjrif smerigere smerigeren smeriger smeriger smeriger smeriger smerigert
IPA /sm̥é:rɪʝərə/ /sm̥é:rɪʝərən/ /sm̥é:rɪʝər/ /sm̥é:rɪʝər/ /sm̥é:rɪʝər/ /sm̥é:rɪʝər/ /sm̥é:rɪʝər̥t/ /sm̥é:rɪʝərd/
superlatief sjrif smerigste smerigsten smerigste smerigste smerigste smerigste smerigste
IPA /sm̥é:rɪçste/ /sm̥é:rɪçsten/ /sm̥é:rɪçste/ /sm̥é:rɪçste/ /sm̥é:rɪçste/ /sm̥é:rɪçste/ /sm̥é:rɪçste/
partitief sjrif smerigs
IPA /sm̥é:rɪçs/ /sm̥é:rɪʝz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) smerigs (toe) (wie) smerig (geer)
IPA /wì: sm̥é:rɪçs tú:/ /wì: sm̥é:rɪç ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif (wie) smerigers (toe) (wie) smerigertj (geer)
IPA /wì: sm̥é:rɪʝər̥s tú:/ /wì: sm̥é:rɪʝər̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Biewaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

smerig /sm̥é:rɪç/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • sme-rig

Verbuging[bewirk]

adverbiaal
radikaal liaison
positief sjrif smerig
IPA /sm̥é:rɪç/ /sm̥é:rɪʝ/
kómparatief sjrif smeriger
IPA /sm̥é:rɪɣər/
superlatief sjrif smerigste
IPA /sm̥é:rɪçste/