sprok

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

sprok /spr̥ɒk/

  1. druueg (döks rot) en lichtelik gebrieëkelik (gezag van hout en luppe)
    Ich zów gèn hout van kestaanjelebuim daoveur broeke; det is döks gans sprok.
Aafbraeking
  • sprok
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif sprokke sprokken sprokke sprok sprokke sprok sprok
IPA /spr̥ɒkə/ /spr̥ɒkən/ /spr̥ɒkə/ /spr̥ɒk/ /spr̥ɒg/ /spr̥ɒkə/ /spr̥ɒk/ /spr̥ɒg/ /spr̥ɒk/ /spr̥ɒg/
kómparatief sjrif sprokkere sprokkeren sprokker sprokker sprokker sprokker sprokkert
IPA /spr̥ɒkərə/ /spr̥ɒkərən/ /spr̥ɒkər/ /spr̥ɒkər/ /spr̥ɒkər/ /spr̥ɒkər/ /spr̥ɒkər̥t/ /spr̥ɒkərd/
superlatief sjrif sprokste sproksten sprokste sprokste sprokste sprokste sprokste
IPA /spr̥ɒkstə/ /spr̥ɒkstən/ /spr̥ɒkstə/ /spr̥ɒkstə/ /spr̥ɒkstə/ /spr̥ɒkstə/ /spr̥ɒkstə/
partitief sjrif sproks
IPA /spr̥ɒks/ /spr̥ɒgz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) sproks (toe) (wie) sprok (geer)
IPA /wì: spr̥ɒks tú:/ /wì: spr̥ɒk ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif (wie) sprokkers (toe) (wie) sprokkertj (geer)
IPA /wì: spr̥ɒkər̥s tú:/ /wì: spr̥ɒkər̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke[bewirk]

Biewaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

sprok /spr̥ɒk/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • sprok

Verbuging[bewirk]

adverbiaal
radikaal liaison
positief sjrif sprok
IPA /spr̥ɒk/ /spr̥ɒg/
kómparatief sjrif sprokker
IPA /spr̥ɒkər/
superlatief sjrif sprokste
IPA /spr̥ɒkstə/