Naar inhoud springen

sprokkele

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

sprokkele /spr̥ɒkə̽lə/

  1. (euvergenkelik) losligkendj hout biejeinrape, veural veur e vuur te make
  2. (óneuvergenkelik) ónrechmieësig buim ómhouwe veur hout
Aafbraeking
  • sprok-ke-le
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • Van sprokkele kump ruzing, dus me kan det 't bèste achterwaege laote.

Verveuging

[bewirk]
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif sprokkel sprokkels sprokkeltj sprokkele sprokkelen sprokkeltj sprokkele sprokkelen sprokkelendj
IPA /spr̥ɒkəl/ /spr̥ɒkəl̥s/ /spr̥ɒkəlz/ /spr̥ɒkəʎ̥c/ /spr̥ɒkəʎɟ/ /spr̥ɒkə̽lə/ /spr̥ɒkə̽lən/ /spr̥ɒkəʎ̥c/ /spr̥ɒkəʎɟ/ /spr̥ɒkə̽lə/ /spr̥ɒkə̽lən/ /spr̥ɒkə̽ləɲɟ/
vergangen tied sjrif sprokkeldje sprokkeldjen sprokkeldjes sprokkeldje sprokkeldjen sprokkeldje sprokkeldjen sprokkeldje sprokkeldjen sprokkeldje sprokkeldjen gesprokkeldj
IPA /spr̥ɒkəʎɟə/ /spr̥ɒkəʎɟən/ /spr̥ɒkəʎɟəs/ /spr̥ɒkəʎɟəz/ /spr̥ɒkəʎɟə/ /spr̥ɒkəʎɟən/ /spr̥ɒkəʎɟə/ /spr̥ɒkəʎɟən/ /spr̥ɒkəʎɟə/ /spr̥ɒkəʎɟən/ /spr̥ɒkəʎɟə/ /spr̥ɒkəʎɟən/ /ɣə'spr̥ɒkəʎɟ/
gebi-jjendje wies sjrif sprokkel! sprokkele-v'r sprokkeltj!
IPA /spr̥ɒkəl/ /spr̥ɒkə̽ləvər/ /spr̥ɒkəʎ̥c/ /spr̥ɒkəʎɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif sprokkele sprokkelen gesprokkel ó sprokkele sprokkelen sprokkelentaere sprokkelentaeren gesprokkele gesprokkelen
IPA /spr̥ɒkə̽lə/ /spr̥ɒkə̽lən/ /ɣə'spr̥ɒkəl/ /spr̥ɒkə̽lə/ /spr̥ɒkə̽lən/ /spr̥ɒkə̽lən̥'tɛ̀:re/ /spr̥ɒkə̽lən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'spr̥ɒkə̽lə/ /ɣə'spr̥ɒkə̽lən/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

sprokkele ó /spr̥ɒkə̽lə/

  1. (gerundium) gerundium II van sprokkele
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • sprok-ke-le
Zagswies
  • Van sprokkele kump ruzing, dus me kan det 't bèste achterwaege laote.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif sprokkele sprokkelen
IPA /spr̥ɒkə̽lə/ /spr̥ɒkə̽lən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif sprokkele sprokkelen
IPA /spr̥ɒkə̽lə/ /spr̥ɒkə̽lən/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

sprokkele /spr̥ɒkə̽lə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van sprokkele
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van sprokkele
Aafbraeking
  • sprok-ke-le