staekel

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

staekel m /stɛ́:kʲel/

  1. (neet-standerd) óngebroekelike vorm van ↑stekel
Raod

Deze vorm huuert me op 't Mofers bao neet en kump van oearsprónk ouch neet veur in dit dialek. 't Gebroek daovan wuuert daoveur aafgeraoje.

Aafbraeking
  • stae-kel

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif staekel staekele staekelen
IPA /stɛ́:kʲel/ /stɛ́:kʲe̽le/ /stɛ́:kʲe̽len/
dim. sjrif staekelke staekelken staekelkes
IPA /stɛ́:kʲe̽l̥kʲe/ /stɛ́:kʲe̽l̥kʲen/ /stɛ́:kʲe̽l̥kʲes/ /stɛ́:kʲe̽l̥kʲez/
dat. sjrif staekel staekele staekelen
IPA /stɛ́:kʲel/ /stɛ́:kʲe̽le/ /stɛ́:kʲe̽len/