Naar inhoud springen

standjplaats

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

standjplaats v /stáɲ̊ɟ̊pl̥à:ts/

  1. 'n vaste plaats wo emes of get zich bevindj
  2. 'n plaats wo 'nen ambtenieër of 'n instèlling zich gevestig haet
  3. (plantje) 'n plaats wo m'n 'n bepaoldje plantjesaort moog verwachte
  4. 'n plaats wo 'ne jaeger wach op wildj det langskump
Aafbraeking
  • standj-plaats
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif standjplaats standjplaatse standjplaatsen
IPA /stáɲ̊ɟ̊pl̥à:ts/ /stáɲ̊ɟ̊pl̥à:dz/ /stáɲ̊ɟ̊pl̥à:tsə/ /stáɲ̊ɟ̊pl̥à:tsən/
dim. sjrif standjplaetske standjplaetsken standjplaetskes
IPA /stáɲ̊ɟ̊pl̥ɛ̀:tskʲe/ /stáɲ̊ɟ̊pl̥ɛ̀:tskʲen/ /stáɲ̊ɟ̊pl̥ɛ̀:tskʲes/ /stáɲ̊ɟ̊pl̥ɛ̀:tskʲez/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]