stengel

de stengel van 'n plantj

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

stengel m /stǽŋel/

1. (plantje) 't lankgerèk en stevig deil van 'n plantj wodoor 't water enne voorstóffe verveurd waere

Aafbraeking

• steng-el

Synoniem

• steel

Aafleijinge

• kempstengel

Verwantje wäörd

• halm, stam, stang, steel

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	stengel		stengele	stengelen
	IPA	/stǽŋel/		/stǽŋe̽le/	/stǽŋe̽len/
dim.	sjrif	stengelke	stengelken	stengelkes
	IPA	/stǽŋe̽l̥kʲe/	/stǽŋe̽l̥kʲen/	/stǽŋe̽l̥kʲes/	/stǽŋe̽l̥kʲez/
dat.	sjrif	stengel		stengele	stengelen
	IPA	/stǽŋel/		/stǽŋe̽le/	/stǽŋe̽len/

In anger spraoke

• Ingels: stalk, stem
• Nederlandjs: stengel g
• Pruus: Stängel m
• Sjinees: 穰^(zh:)
• Spaans: tallo m
• Zweeds: stjälk g, stängel g