Naar inhoud springen

stichter

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

stichter m /stɪçter/

  1. emes dae get stich of gestich haet
Aafbraeking
  • stich-ter
Variaasje
Aafleijinge
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif stichter stichters
IPA /stɪçter/ /stɪçter̥s/ /stɪçterz/
dim. sjrif stichterke stichterken stichterkes
IPA /stɪçte̽r̥kʲe/ /stɪçte̽r̥kʲen/ /stɪçte̽r̥kʲes/ /stɪçte̽r̥kʲez/
dat. sjrif stichter stichters
IPA /stɪçter/ /stɪçter̥s/ /stɪçterz/

In anger spraoke

[bewirk]