stuut
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
stuut m /stʉ̜́:t/
- 't zich baeter veurdoon es waat m'n is, veural waat betröf kal
- Aafbraeking
- stuut
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- Eige stuut stink: Me mót zich neet baeter veurdoon wie m'n is.
Verbuging[bewirk]
| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | stuut | — | ||
| IPA | /stʉ̜́:t/ | /stʉ̜́:d/ | — | ||
| dim. | sjrif | — | — | ||
| IPA | — | — | |||
| dat. | sjrif | stuut | — | ||
| IPA | /stʉ̜́:t/ | /stʉ̜́:d/ | — | ||
In anger spraoke[bewirk]
- Frans: vantardise m, fanfaronnade
- Ingels: boast, brag
- Nederlandjs: opschepperij g, gepoch ó
- Pruus: Angeben ó, Prahlen ó
- Spaans: fanfarronada v, presunción v, vanagloria v
- Zweeds: skryt ó