Naar inhoud springen

tórvel

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

tórvel m (Nederlands: opwinding, beroering, agitasie)

Sinneniem
Verbuging

tórvele, turvelke


Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

tórvel m /tʊ́rvəl/

  1. 'nen toestandj worin me zich oprietj of worin ónroewigen aandach is veur get meis ónaangenaams
  2. 'n slechte, ónkónstruktieve spanning tösse luuj
Aafbraeking
  • tór-vel
Synonieme
Verwantje wäörd
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • innen tórvel / in daen tórvel: innen toestandj van tórvel

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif tórvel
IPA /tʊ́rvəl/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif tórvel
IPA /tʊ́rvəl/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

bewirk


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

tórvel /tʊ́rvəl/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van tórvele
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van tórvele
Aafbraeking
  • tór-vel