tórvel

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord[bewirk]

tórvel m (Nederlands: opwinding, beroering, agitasie)

Sinneniem
Verbuging

tórvele, turvelke


Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

tórvel m /tʊ́rvəl/

  1. 'nen toestandj worin me zich oprietj of worin ónroewigen aandach is veur get meis ónaangenaams
  2. 'n slechte, ónkónstruktieve spanning tösse luuj
Aafbraeking
  • tór-vel
Synonieme
Verwantje wäörd
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • innen tórvel / in daen tórvel: innen toestandj van tórvel

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif tórvel
IPA /tʊ́rvəl/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif tórvel
IPA /tʊ́rvəl/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

bewirk


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

tórvel /tʊ́rvəl/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van tórvele
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van tórvele
Aafbraeking
  • tór-vel