Naar inhoud springen

taro

Van Wiktionary

taro

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

taro m /tá:ro/

  1. (plantje) Colocasia esculenta: 'n plantj oete aronskelkfemielje mit groeate blajer, wovan de wortelen aetbaar zeen
Raod

't Waord taro haet gei mieëvaad; gebroek daoveur kónstruksjes wie plentjes taro.

Aafbraeking
  • djam
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif taro
IPA /tá:ro/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif taro
IPA /tá:ro/

In anger spraoke

[bewirk]