Naar inhoud springen

toekumstig

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Bieveugelik naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

toekumstig /tù:kø̀m̥stɪç/

  1. inne toekóms ligkendj, nag gebeure gäöndje innen tied dae nag kump
Aafbraeking
  • toe-kum-stig
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif toekumstige toekumstigen toekumstige toekumstig toekumstige toekumstig toekumstig
IPA /tù:kø̀m̥stɪʝe/ /tù:kø̀m̥stɪʝen/ /tù:kø̀m̥stɪʝe/ /tù:kø̀m̥stɪç/ /tù:kø̀m̥stɪʝ/ /tù:kø̀m̥stɪʝe/ /tù:kø̀m̥stɪç/ /tù:kø̀m̥stɪʝ/ /tù:kø̀m̥stɪç/ /tù:kø̀m̥stɪʝ/
kómparatief sjrif toekumstigere toekumstigeren toekumstiger toekumstiger toekumstiger toekumstiger toekumstigert
IPA /tù:kø̀m̥stɪʝərə/ /tù:kø̀m̥stɪʝərən/ /tù:kø̀m̥stɪʝər/ /tù:kø̀m̥stɪʝər/ /tù:kø̀m̥stɪʝər/ /tù:kø̀m̥stɪʝər/ /tù:kø̀m̥stɪʝər̥t/ /tù:kø̀m̥stɪʝərd/
superlatief sjrif toekumstigste toekumstigsten toekumstigste toekumstigste toekumstigste toekumstigste toekumstigste
IPA /tù:kø̀m̥stɪçste/ /tù:kø̀m̥stɪçsten/ /tù:kø̀m̥stɪçste/ /tù:kø̀m̥stɪçste/ /tù:kø̀m̥stɪçste/ /tù:kø̀m̥stɪçste/ /tù:kø̀m̥stɪçste/
partitief sjrif toekumstigs
IPA /tù:kø̀m̥stɪçs/ /tù:kø̀m̥stɪʝz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) toekumstigs (toe) (wie) toekumstig (geer)
IPA /wì: tù:kø̀m̥stɪçs tú:/ /wì: tù:kø̀m̥stɪç ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif (wie) toekumstigers (toe) (wie) toekumstigertj (geer)
IPA /wì: tù:kø̀m̥stɪʝər̥s tú:/ /wì: tù:kø̀m̥stɪʝər̥c ʝ̊é:r/
Raod

De kómparatief enne superlatief kómme praktisch neet veur.

In anger spraoke

[bewirk]

Biewaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

toekumstig /tù:kø̀m̥stɪç/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • toe-kum-stig

Verbuging

[bewirk]
adverbiaal
radikaal liaison
positief sjrif toekumstig
IPA /tù:kø̀m̥stɪç/ /tù:kø̀m̥stɪʝ/
kómparatief sjrif toekumstiger
IPA /tù:kø̀m̥stɪɣər/
superlatief sjrif toekumstigste
IPA /tù:kø̀m̥stɪçste/