Naar inhoud springen

tummerman

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

tummerman m /tǿmərmán/

  1. 'nen handjwirker dae zich besjeftig mit houtbewirking
Aafbraeking
  • tum-mer-man
Verwantje wäörd
Aafleijinge
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif tummerman tummermen
IPA /tǿmərmán/ /tǿmərmæ̀n/
dim. sjrif tummermenke tummermenken tummermenkes
IPA /tǿmərmæ̀n̥kʲe/ /tǿmərmæ̀n̥kʲen/ /tǿmərmæ̀n̥kʲes/ /tǿmərmæ̀n̥kʲez/
dat. sjrif tummerman tummermen
IPA /tǿmərmán/ /tǿmərmæ̀n/

In anger spraoke

[bewirk]