twiefel
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
twiefel m /tw̥í:fel/
- e geveul van ónzekerheid wie van waat me mót doon, dinke, vertroewe, gluive, besloeten of verwachte
- Mam zaet det 't baeter wuuert, meh d'n twiefel blief bie mich.
- Aafbraeking
- twie-fel
- Variaasje
- Aafleijinge
Verbuging[bewirk]
inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | twiefel | twiefele | twiefelen | |
IPA | /tw̥í:fel/ | /tw̥í:fe̽le/ | /tw̥í:fe̽len/ | ||
dim. | sjrif | twiefelke | twiefelken | twiefelkes | |
IPA | /tw̥í:fe̽l̥kʲe/ | /tw̥í:fe̽l̥kʲen/ | /tw̥í:fe̽l̥kʲes/ | /tw̥í:fe̽l̥kʲez/ | |
dat. | sjrif | twiefel | twiefele | twiefelen | |
IPA | /tw̥í:fel/ | /tw̥í:fe̽le/ | /tw̥í:fe̽len/ |
- Raod
Bakkes guuef gèn verbaoge vörm op; mit naam d'n diminutief kump praktisch neet veur.
In anger spraoke[bewirk]
- Frans: epäily, epäröinti
- Frans: doute v
- Ingels: doubt
- Nederlandjs: twijfel g
- Pruus: Zweifel m
- Spaans: duda v, incertidumbre v
- Zweeds: tvekan g, tvivel g
Wirkwaord[bewirk]
Neet-lemma[bewirk]
twiefel /tw̥í:fel/
- (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van twiefele
- (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van twiefele
- Aafbraeking
- twie-fel
Categorieë:
- Waordebook (Mofers)
- Zelfstenjige naamwäörd (Mofers)
- Mannelike zelfstenjige naamwäörd (Mofers)
- Euverzèttinge nao 't Frans
- Euverzèttinge nao 't Ingels
- Euverzèttinge nao 't Nederlandjs
- Euverzèttinge nao 't Pruus
- Euverzèttinge nao 't Spaans
- Euverzèttinge nao 't Zweeds
- Wirkwaordsvörm (Mofers)
- Bakkes - geverifieerd en drin