verbitter

Van Wiktionary


Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

verbitter ó /və̽r'bɪter ~ ve̽r'bɪter/

  1. (gerundium) gerundium I van verbittere
Raod

Deze vorm (gerundium I taenge II) wuuert baovenal gebroek wen me zich stuuert aan get of m'n 't ónèns is mit get.

Aafbraeking
  • ver-bit-ter

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif verbitter
IPA /və̽r'bɪter/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif verbitter
IPA /və̽r'bɪter/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

verbitter /və̽r'bɪter ~ ve̽r'bɪter/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van verbittere
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van verbittere
Aafbraeking
  • ver-bit-ter