Naar inhoud springen

verbittere

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

verbittere /və̽r'bɪte̽re ~ ve̽r'bɪte̽re/

  1. (ergatief) (lètterlik) bitter waere
  2. (ergatief) ummer mieë de vruid van 't laeve verleze
Aafbraeking
  • ver-bit-te-re
Aafleijinge
Samestèlling

Verveuging

[bewirk]
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif verbitter verbitters verbittert
verbittertj
verbittere verbitteren verbittert
verbittertj
verbittere verbitteren verbitterendj
IPA /və̽r'bɪter/ /və̽r'bɪter̥s/ /və̽r'bɪterz/ /və̽r'bɪter̥t/
/və̽r'bɪter̥c/
/və̽r'bɪterd/
/və̽r'bɪterɟ/
/və̽r'bɪte̽re/ /və̽r'bɪte̽ren/ /və̽r'bɪter̥t/
/və̽r'bɪter̥c/
/və̽r'bɪterd/
/və̽r'bɪterɟ/
/və̽r'bɪte̽re/ /və̽r'bɪte̽ren/ /və̽r'bɪte̽reɲɟ/
vergangen tied sjrif verbitterdje
verbitterde
verbitterdjen
verbitterden
verbitterdjes
verbitterdes
verbitterdje
verbitterde
verbitterdjen
verbitterden
verbitterdje
verbitterde
verbitterdjen
verbitterden
verbitterdje
verbitterde
verbitterdjen
verbitterden
verbitterdje
verbitterde
verbitterdjen
verbitterden
verbitterd
verbitterdj
IPA /və̽r'bɪterɟe/
/və̽r'bɪterde/
/və̽r'bɪterɟen/
/və̽r'bɪterden/
/və̽r'bɪterɟes/
/və̽r'bɪterdes/
/və̽r'bɪterɟez/
/və̽r'bɪterdez/
/və̽r'bɪterɟe/
/və̽r'bɪterde/
/və̽r'bɪterɟen/
/və̽r'bɪterden/
/və̽r'bɪterɟe/
/və̽r'bɪterde/
/və̽r'bɪterɟen/
/və̽r'bɪterden/
/və̽r'bɪterɟe/
/və̽r'bɪterde/
/və̽r'bɪterɟen/
/və̽r'bɪterden/
/və̽r'bɪterɟe/
/və̽r'bɪterde/
/və̽r'bɪterɟen/
/və̽r'bɪterden/
/və̽r'bɪterd/
/və̽r'bɪterɟ/
gebi-jjendje wies sjrif verbitter! verbittere-v'r verbittertj!
IPA /və̽r'bɪter/ /və̽r'bɪte̽rever/ /və̽r'bɪter̥c/ /və̽r'bɪterɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif verbittere verbitteren verbitter ó verbittere verbitteren verbitterentaere verbitterentaeren verbittere verbitteren
IPA /və̽r'bɪte̽re/ /və̽r'bɪte̽ren/ /və̽r'bɪter/ /və̽r'bɪte̽re/ /və̽r'bɪte̽ren/ /və̽r'bɪte̽ren̥'tɛ̀:re/ /və̽r'bɪte̽ren̥'tɛ̀:ren/ /və̽r'bɪte̽re/ /və̽r'bɪte̽ren/

In anger spraoke

[bewirk]

[2]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

verbittere ó /və̽r'bɪte̽re ~ ve̽r'bɪte̽re/

  1. (gerundium) gerundium II van verbittere
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • ver-bit-te-re

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif verbittere verbitteren
IPA /və̽r'bɪte̽re/ /və̽r'bɪte̽ren/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif verbittere verbitteren
IPA /və̽r'bɪte̽re/ /və̽r'bɪte̽ren/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

verbittere /və̽r'bɪte̽re ~ ve̽r'bɪte̽re/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van verbittere
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van verbittere
  3. (neet-lemma) participium van verbittere
Aafbraeking
  • ver-bit-te-re