vergundj

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

vergundj /və̽r'ɣø̀ɲɟ/

  1. kwa ieërlikheid passendj en verdeendj veur emes
  2. (neet-lemma) bieveugelik voltoeadj deilwaord van vergunne
Aafbraeking
  • ver-gundj
Zagswies
  • Det is dich vergundj: Ich vinj des toe det verdeens.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif vergundje vergundjen vergundje vergundj vergundje vergundj vergundj
IPA /və̽r'ɣø̀ɲɟə/ /və̽r'ɣø̀ɲɟən/ /və̽r'ɣø̀ɲɟə/ /və̽r'ɣø̀ɲɟ/ /və̽r'ɣø̀ɲɟə/ /və̽r'ɣø̀ɲɟ/ /və̽r'ɣø̀ɲɟ/
kómparatief sjrif vergundjere vergundjeren vergundjer vergundjer vergundjer vergundjer vergundjert
IPA /və̽r'ɣø̀ɲɟərə/ /və̽r'ɣø̀ɲɟərən/ /və̽r'ɣø̀ɲɟər/ /və̽r'ɣø̀ɲɟər/ /və̽r'ɣø̀ɲɟər/ /və̽r'ɣø̀ɲɟər/ /və̽r'ɣø̀ɲɟər̥t/ /və̽r'ɣø̀ɲɟərd/
superlatief sjrif vergundjste vergundjsten vergundjste vergundjste vergundjste vergundjste vergundjste
IPA /və̽r'ɣø̀ɲ̊ɟ̊stə/ /və̽r'ɣø̀ɲ̊ɟ̊stən/ /və̽r'ɣø̀ɲ̊ɟ̊stə/ /və̽r'ɣø̀ɲ̊ɟ̊stə/ /və̽r'ɣø̀ɲ̊ɟ̊stə/ /və̽r'ɣø̀ɲ̊ɟ̊stə/ /və̽r'ɣø̀ɲ̊ɟ̊stə/
partitief sjrif vergundjs
IPA /və̽r'ɣø̀ɲ̊ɟ̊s/ /və̽r'ɣø̀ɲɟz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) vergundjs (toe) (wie) vergundj (geer)
IPA /wì: və̽r'ɣø̀ɲ̊ɟ̊s tú:/ /wì: və̽r'ɣø̀ɲɟ ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif (wie) vergundjers (toe) (wie) vergundjertj (geer)
IPA /wì: və̽r'ɣø̀ɲɟər̥s tú:/ /wì: və̽r'ɣø̀ɲɟər̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

vergundj /və̽r'ɣø̀ɲɟ/

  1. (neet-lemma) voltoeadj deilwaord van vergunne
Aafbraeking
  • ver-gundj