verkaadjigheid

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

verkaadjigheid v /və̽r̥'kà:ɟɪçɛ́i̯d/

  1. 'n väöl-veurkómmendje, viraal krenkdje ane lóchwaeg enne sliemvleze, wobie de naas verstop zitj, me mót hoosten en snoteren en me koors haet
Aafbraeking
  • ver-kaadj-ig-heid
Synonieme
Verwantje wäörd
Samestèlling
Zagswies
  • Die aaj luuj zègke det 'n gooj verkaadjigheid zès waeke doert.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif verkaadjigheid verkaadjigheje
verkaadjighede
verkaadjighejen
verkaadjigheden
IPA /və̽r̥'kà:ɟɪçɛ́i̯d/ /və̽r̥'kà:ɟɪçé:je/
/və̽r̥'kà:ɟɪçé:de/
/və̽r̥'kà:ɟɪçé:jen/
/və̽r̥'kà:ɟɪçé:den/
dim. sjrif verkaadjigheidje verkaadjigheidjen verkaadjigheidjes
IPA /və̽r̥'kà:ɟɪçɛ́i̯ce/ /və̽r̥'kà:ɟɪçɛ́i̯cen/ /və̽r̥'kà:ɟɪçɛ́i̯ces/ /və̽r̥'kà:ɟɪçɛ́i̯cez/

In anger spraoke[bewirk]