Naar inhoud springen

klets

Van Wiktionary

klets [2]

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

klets m /kl̥æts/

  1. 'nen hoger-klinkendje slaag (wie mitte vlake handj of van water det van 'n huuegdje vèltj)
  2. (aeteswaar) e zwartgekluuerdj slókkes det smaak nao kroed en gemaak wuuert vanne wortel vanne zeutstek
  3. 'n koorsechtige virusinfeksie, det veural óntstaeking vanne lóchwaeg en koppien veroearzaak, die zich flot versprèdj en kump door 't influenzavirus.
  4. (synoniem) anger waord veur verkaadjigheid
Aafbraeking
  • klets
Variaasje
Synoniem
Net get anges gesjreve
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • de klets kriege: verkaadj waere
  • de klets te pakken höbbe: verkaadj zeen
  • zich moodwillig de klets oppen hals haole: door eige dóm hanjelen of door neet nao anger luuj te loestere verkaadj waere (wie door te vergaete zich de jas aan te doon bie kaad waer)
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 191.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif klets kletse kletsen
IPA /kl̥æts/ /kl̥ædz/ /kl̥ætse/ /kl̥ætsen/
dim. sjrif kletske kletsken kletskes
IPA /kl̥ætskʲe/ /kl̥ætskʲen/ /kl̥ætskʲes/ /kl̥ætskʲez/
dat. sjrif klets kletse kletsen
IPA /kl̥æts/ /kl̥ædz/ /kl̥ætse/ /kl̥ætsen/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

  • Nederlandjs: klap g

[2]

[3]

bewirk
  • Algemein Gesjreve Limbörgs: grip


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

klets /kl̥æts/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van kletse
  2. (neet-lemma) inkelveljigen twieëdje-persoeansvorm (doe) innen hujigen tied van kletse
  3. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van kletse
  4. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van kletse
  5. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van kletse
  6. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van kletse
Aafbraeking
  • klets
Variaasje

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

klets /kl̥æts/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen twieëdje-persoeansvorm (doe) innen hujigen tied van klette
Aafbraeking
  • klets